Monthly Archives: March 2014

Είναι θλιβερό το πόσο μεγάλο εκτόπισμα έχει αποκτήσει στις συνειδήσεις μας το ανορθολογικό στοιχείο. Είναι εμφανές και ψηλαφίσιμο πια και στον δημόσιο χώρο: θεωρίες συνωμοσίας, καταστροφολογικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αστικοί μύθοι, υπερβολές και φαντασιοκοπήματα πλασάρωνται πια στην αγορά ως δόκιμες … Continue reading →

Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί, στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, το αγαπημένο μας παιχνίδι στην αυλή του σχολείου ήταν να παίζουμε πόλεμο: Έλληνες εναντίον Τούρκων! Χωριζόμασταν σε δύο ομάδες και πολεμάγαμε μεταξύ μας. Κι ήταν δεδομένο ότι εμείς ήμασταν οι “Έλληνες”, … Continue reading →

Νοέμβριος του 2002. Πέρασα το κατώφλι του συνοδικού μεγάρου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συμβασιούχος υπάλληλος στις εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας. Από μικρό παιδί στην Εκκλησία, πτυχιούχος Θεολογίας, πίστευα πως ήξερα αρκετά πράγματα γι’ αυτή. Με τον καιρό κατάλαβα ότι η … Continue reading →

  Κυριακή του παραλυτικού χθες. Η ιστορία που διαβάστηκε στο ευαγγέλιο, γνωστή: Τέσσερις άνθρωποι φέρνουν στον Χριστό έναν άνθρωπο παράλυτο. Λόγω της πολυκοσμίας αδυνατούν να Τον πλησιάσουν. Εν τέλει, ξεπερνούν τους περιορισμούς: ανεβαίνουν στη σκεπή, χαλάνε τα κεραμμύδια και κατεβάζουν … Continue reading →

Χθες το βράδυ είδα το «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» του Πιραντέλλο στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία ενός 26χρονου σκηνοθέτη, στο όνομα του οποίου ομνύουν πολλοί (το καλοκαίρι θα γίνει ο νεότερος σκηνοθέτης που θα ανεβάσει έργο στην Επίδαυρο!). Άλλα … Continue reading →

Διαβάζω τις πρώτες απαντήσεις στα ερωτήματα και ανασαίνω http://topotami.gr/απαντήσεις/apantisis-stis-pio-sichnes-erotisis-ton-10-proton-imeron/. Βλέπω να μιλιέται μια γλώσσα σαν κι αυτή που μιλάμε όλοι μας στις ιδιωτικές μας συζητήσεις. Στέρεη λογική, συναινετική διάθεση, ελευθερία από ιδεολογικά comme-il-faut, ευαισθησία και έμπνευση! Κι όσο πάω να ελπίσω, … Continue reading →

Το 2011 κρατούσα ημερολόγιο. Το έγραφα σε δεύτερο πρόσωπο, προς τον νεογέννητο (τότε) γιο μου — θα ήθελα κάποτε να το διαβάσει σαν ένα μεγάλο γράμμα του μπαμπά του από το παρελθόν. Πρόσφατα το ξαναχάζευα. Σας μεταφέρω εδώ τι είχα … Continue reading →

Μου προκαλεί εντύπωση η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται στον περίγυρό μας κρούσματα αγχώδους διαταραχής: κρίσεις πανικού, επεισόδια κατάθλιψης, απροσδόκητες ψυχολογικές πιέσεις. Πληθαίνουν ολοένα τα κοντινά μας πρόσωπα, που καταφεύγουν στη συμβουλευτική της ψυχοθεραπείας. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πολλά μπορεί να … Continue reading →